حاج مهدی مختاری شب ۱۷ محرم ۱۳۹۵

وصیت مادرمون بود 
نیمه شبا یه ظرف آب
برات بیارم

افتاده بودی تهِ گودال
حتی نشد یه ذره آب
برات بیارم

مگه ندیدم رفتی گودال
مگه ندیدی رفتم از حال
مگه ندیدم قحطِ آبُ
مگه ندیدی حال ربابُ

اونکه تو رو کُشت ، دستامُو بسته
دیگه شدم من ، خسته ی خسته
مثل اباالفضل ، سرم شکسته

آه یازینب

******

وصیت مادرمون بود 
نیمه شبا یه ظرف آب
برات بیارم

افتاده بودی تهِ گودال
حتی نشد یه ذره آب
برات بیارم

خبر داری شدم ام المصائب
خبر دارم که رفتی دِیرِ راحب
خبر داری شدم ام المصائب
خبر دارم که رفتی دِیرِ راحب

یاورِ زینب ، سرورِ زینب
از نفس افتاد ، معجر زینب
اما نیفتاد ، از سر زینب

آه یازینب

میباره اشکام شب غم وعذابه  
شب حسین و رقیه و خرابه 
 
طلوع خورشید یه جورایی محاله 
کارش تمومه پیرزن سه ساله 
 
داره می میره،یه ذره جون نداره 
می خواد بگه بابایی،اما توون نداره   
قدش کوتاهه،تو دست و پا میفته 
همش یاد نصیحت های بابا میفته 
 
از صدای هلهله،نترسی بابا 
بینمون شد فاصله نترسی بابا 
از کمون حرمله نترسی بابا 
 
************ 
 
تو مجلس می، دلا شده پر از درد 
یه تازیونه است،تو دست زجر نامرد 
 
یه چشم چرون حرومی تو امیه است 
یه لا ابالی که قاتل رقیه است 
 
به ساق پاهاش،هی می زنه با چکمه 
با هر یه ضربه ی او، می زنه عمه لطمه 
قدش کوتاهه،تو دست و پا میفته 
همش یاد نصیحت های بابا میفته 
 
بزم می تو ولوله نترسی بابا 
سر من مقابلت نترسی بابا 
اگه دیدی سلسله نترسی بابا 
 
از صدای هلهله،نترسی بابا 
بینمون شد فاصله نترسی بابا 
از کمون حرمله نترسی بابا 
 
************ 
 
نشسته کنج خرابه دل غمینه 
یکی یکی خار از تو پاهاش می چینه 
 
به زیر لب هاش، شور و نوایی داره 
کاش نمی گفتم،به عمو آب بیاره 
 
حسرت و درده،به عمه هر نگاهش 
همش تو فکر اینه،مگه چی بود گناهش 
قدش کوتاهه،تو دست و پا میفته 
همش یاد نصیحت های بابا میفته 
 
موندی جا از قافله نترسی بابا 
تنها توی نافله، نترسی بابا 
از پای پرآبله نترسی بابا 
 
از صدای هلهله،نترسی بابا 
بینمون شد فاصله نترسی بابا 
از کمون حرمله نترسی بابا

زِسرت نمانده جسمی،به سرم نمانده مویی ...
که گرفته بود مویم،به کفِ خودش عدویی ...
دلِ زخم خورده م را ننهد کسی رفویی
همه هست آرزویم ، که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم ، برسم به آرزویی
نه پری در آسمانم ، نه دلی ست بر زمینم
نه توان ایستادن،نه مجال تا بشینم ....
*هر کدوم آروم میومدیم ، عمه رو میزدن ... 
هیچ جا نزاشتن راحت استراحت کنیم...*
که به لطفشان نمانده ز سفر نه آن نه اینم
به کسی جمالِ خود را ننموده ای و بینم
همه جا به هر زبانى بود از تو گفتگویى
غم گوش و چَنگ و غارت همه مُستعدِ قَتلم
سر و نیزه و اسارت همه مستَعدِ قتلم
لب و خیزران،جسارت همه مستَعدِ قتلم
غم و درد و رنج و محنت همه مستَعدِ قتلم
تو ببر سر از تنِ من ببر از میانه گویى
ز هرآنچه دیده چشمم ، تو مخواه تا بگویم ....
*به رویِ ناقۀ عریان نرفته بودمُ رفتم .... بابا ... بابا ... بابا ...*
ز هرآنچه دیده چشمم ، تو مخواه تا بگویم ...
به خدا که چند دفعه زده‌ام صدا : عمویم ...
*در زیرِ تازیانه عمویم مرا ندید .....*
ز هرآنچه دیده چشمم ، تو مخواه تا بگویم ...
به خدا که چند دفعه زده‌ام صدا : عمویم ...
به لبان زخم خورده نفسی ببوس رویم
«به ره تو بس که نالم، ز غم تو بس که مویم
شده‌ام ز ناله نایی،شده‌ام ز مویه مویی»
زِ هَراس کرده‌ام بس که فرار از حرامی
به وفورِ تاولِ پای ، نمانده است گامی
همه‌ام ز دست رفته و فقط به جاست نامی
«چه شود که راه یابد سوی آب تشنه کامی؟
چه شود که کام جوید ز لب تو کامجویی»

روبروی حرم با چشای ترم
یه سلام میدم و میفتم از پا
خادما تا دیدن حالم و پرسیدن
کمکم میکنن بلندشم

هق هق گریه هام غم توی صدام به فدای آقام آقام

به همه رو زدم تو نکردی ردم به همه رو زدم
میدونم که بدم بدم بدم

قسم به کف العباس که من بهشتم اینجاست
همون بهشتی که ضاعرش هر شب جمع زهراست

قسم به پرچم و گنبد دلم به سوی تو پر زد
با هر سلامم از سمت کربلا جوابت اومد

انت نعم المیرم از تو روزی میگیرم
کاشکی بیام زیر قبت اربعین امسال بمیرم

 آقام آقام حسین جان

دل تنگ و بی کسم کی به تو میرسم
تا ابد پیش تو بمونم آقا 

حتی تو محشرم اسمت و میبرم
با خدا روضت و میخونم آقا

این بغض ناتموم میمونه تو گلوم
میاد اشکهام آروم آروم آروم آروم

ای تنها یار من نوکرهات اومدن
این بد و پس نزن نزن نزن نزن

خودت پناه من باش چراغ راه ن باش
به روزگارم بتاب و ماه شب سیاه من باش

من از تو روزی میگیرم تصدقی که فقیرم
خدا کنه که شب آخر انقد گریه کنم بمیرم

عشقت واسم کیمیاست چشمم به گنبد طلاست
می گن که حتی خدا هم هرشب جمعه کربلاست

آقام آقام حسین جان

وقتی پیشت میام تا میگم السلام
با دلی که شکسته و بی تابه

باز از این خواب خوش یه دفعه میپرم
چه کنم که زیارتم تو خوابه

چی اومد به سرم که نمیشه برم
همه رفتن حرم حرم حرم حرم

دلکندم از همه پسر فاطمه
شب و روزم غمه غمه غمه غمه

به چشم غرق خونت به اون قد کمونت
قسم به اون لحظه که جون دادی پیش جونت

به لحظه ای که شکستی با لا سرش که نشستی
قسم به اونجا که بادستهات چشم جوونت رو بستی

غرق فریادی آقا ازپا افتادی آقا
ابا رو وقتی آوردن میگن جون دادی آقا

آقا آقا حسین جان..
*********
شاعر : کربلایی احمد نظری

اجر نوکریه تو حسین جان 
یه سپرده ایست که بی منته
نوکریه در خونه تو هم عبادته و هم عزنه

خدا عزت به نوکرات 
به چایی ریزا و جاروکشات
خدا عزت بده به زائر 
اربعین حرم با صفات

خدا عزت بده به شاعرات 
به دل شکسته ی زائرات
خدا عزت بده به خادم 
با مرام حرم کربلات

حسین بیا رحمی تو به حالم کن
حسین جون مادرت حلالم کن

حلام کن حسین حلالم کم
***********

هرکی پای چرچمت فدا شه 
عاقبت به خیر و رو سفیده
خدا رحمت کنه اون کسی که 
منو پای روضه هات کشیده

خدا رحمت کنه پیر غلامی 
با چه عشقی با چه احترامی
هر شب جمعه به ساحت تو 
که با معرفت میداد سلامی

خدا رحمت کنه عاشقاتو 
روضه خونای محرماتو
مخصوصا محتشم و آهی و 
اکبر ناظم بی ریاتو

حسین بیا رحمی تو به حالم کن
حسین جون مادرت حلالم کن

حلالم حسین حلالم کن
***********
برکت یعنی نگاه ارباب
که به سیر زدنگیم میفته
برکت محبت حسینه
که به حس بندگی میفته

خدا برکت بده به سفره ی
روضه ی محرمه مادرم
خدا برکت بده به گریه ی
بی ریای ماتمه مادرم

خدا برکت بده به عمر اون
کسی که پای غمت میسوزه
برکت بده به اون دلی که
همیشه پا علمت میسوزه

دل تنگ من و ببر و برسون به حرم
منی رو که به سینم سنگ عاشقیت و میزنم
تموم عمر و جونم حسین
خودت بده سامونم حسین
فقط یه باری توی کربلا بکن مهمونم حسین
ای جونم حسین

من و صدا کن که صدات و دوست دارم
ازم نگات و بر ندار کم میارم
تا کی باید تو خواب ببینم آقاجون
لبامو دارم رو ضریحت میذارم

منم همونکه سینه زن کردی منو
دیوونه ی امام حسن کردی منو
هرچی که مربوط به تو باشه دوست دارم
غلام هفتادو دو تن کردی منو

الهم الرزقنا حرم

شده حسرت من دیدن دوباره ی ضریحت
جلوی چشامه همیشه خاطره ی ضریحت
بذار بگن دیوونم حسین
به پای تو می مونم حسین
فدای زینب و رقیت جونم حسین
مجنونم حسین 
مجنونم حسین

هر روز و شب دعای مادرم اینه
مادر الهی پیرشی تو حسینیه
شیرم حلالت که همش تو روضه ها
روی تنت بارون روضه میشینه

پیرن سیاه تو مرتب میکنم
دعای خیر به جونت هر شب میکنم
برای نوکری بیشتر مادرت
تو رو غلام بی بی زینب میکنم

الهم الرزقنا حرم

طواف حرمت شالی که روی دوشِ منه
بوی شال عزا بوی سیب حرم به تنه
نعم الامیر اربابم حسین
برا حرم بی تابم حسین
به عشق کربلا شبای جمعه رو می خوابم حسین
دریابم حسین

با روضه پر کشیدم عاشقت شدم
تا کربلات و دیدم عاشقت شدم
تا فهمیدم که تو برام همه کسی
دل از همه بریدم عاشقت شدم

عشق که خرج روضه شِه شبانه روز
دل من و به پرچم عزات بدوز
خرده میگیرن همه و نمیدونن
جنونم و تو لطمه ها میدم بروز  

الهم الرزقنا حرم

مایه ی ننگ توام
آبروی دنیای منی
آره مجنون توام
آرزوی چشمای منی
تا ابد پای توام
آقا میدونم پای منی

آقا من غیر تو ندارم کسیو
ببین بی کسیو
تمومی بده تو
به دلواپسیو

آقایی بکن، دستامو بگیر
کشتی نجات، یا نِعمَ الامیر
***
دوباره تو روضه ها
بارونی چشم تر من
سایه ی لطف شما
کم نشه آقا از سر من
من به تو میگم آقا
کاش بکی به من نوکر من

آقا از ماها نگیری غم تو
نخ پرچمتو
آقا از سر من
زیاده کمه تو

محتاجم توام، دنیای منی
مدیون توام، آقای منی
آقایی بکن، دستامو بگیر
کشتی نجات، یا نِعمَ الامیر

من تنها تنها تنها ، تو آقا آقا آقا
من بارون بارون بارون ، تو دریا دریا دریا

شال ماتم تو ، نقش پرچم تو ، می بوسم تو شبای محرم تو
می دونم زیاده از سرم کم تو حسین

آرزوی این نوکر اینه پای تو باشه
این که اربعین امسال کربلای تو باشه
 
من تنها تنها تنها ، تو آقا آقا آقا
من بارون بارون بارون ، تو دریا دریا دریا

******

سایه ی سرمی ، شاه و سرورمی ، محشرم به خدا یار و یاورمی
تنها آرزوی چشمای ترمی حسین

اشکامو ببین ارباب ، تنها سرمایم اینه
ذکر تو نگیر از من ، به خدا که تسکینه

من تنها تنها تنها ، تو آقا آقا آقا
من بارون بارون بارون ، تو دریا دریا دریا

********

چشم گریونه و قلب لرزونه و آسمون وسط یک خیابونه و 
دو تا گنبده که زیر بارونه و  حسین

این تصویر زیبا فکر و ذکر دنیامه
عکس مرقدت آقا توی قاب چشمامه

من تنها تنها تنها ، تو آقا آقا آقا
من بارون بارون بارون ، تو دریا دریا دریا

ناله ی آه آه می آید 
شیحه ی ذوالجناح می آید 
خواهری روی تل غش کرده 
مادری قتلگاه می آید 
گرگای کوفه ریختن دور و برش 
ای وای سرش 
رحم کنه خدا به حال مادرش 
ای وای سرش 
 
واویلا غریب گیر آوردنش 
واویلا با هرچی می شد زدنش 
واویلا حسین 
 
واویلا ذبیح غرق خاک و خون 
واویلا به سختی داره میده جون 
واویلا حسین 
 
******* 
 
دختری روی خار افتاده 
خسته و بی قرار افتاده 
پیکری در میان گودال 
گیر چندین سوار افتاده 
 
تو قتلگاه پر از نیزه اسیره 
داره می میره 
بسه دیگه نفسش داره می گیره 
داره می میره 
 
واویلا لشکریان خیره سر 
واویلا چند نفر به یک نفر 
واویلا حسین 
 
واویلا فاطمه میشه بی پسر 
واویلا ای اسب ها آهسته تر 
واویلا حسین