حاج مهدی مختاری شهادت حضرت زینب ۱۳۹۹ -دوزین

چشم مرا پیاله ی خون جگر کنید
هر وقت تر نبود به اجبار تر کنید
من کمتر از گدای شب جمعه نیستم
خانه به خانه دست مرا در به در کنید
بدکاره ها به نیمه نگاهی عوض شدند
مارا زهیر فرض کنید و نظر کنید
العفو گفتنم که به جایی نمی رسد
ذکر حسین حسین مرا بیشتر کنید
در می زنم و هیچ کسی وا نمی کند
پس زودتر امام رضا را خبر کنید
**********
یابن شبیب جد مرا سر بریدند
پیش نگاه عمه ی مان سر بریدن
یابن شبیب جد مرا بی هوا زدن
یابن شبیب جد مرا با عصا زدن
یابن شبیب عمه ی ما را کتک زدن
**********
زینب و دل شکسته
زینب و دستای بسته
زینب و پاهای خسته
زینب و سر شکسته
تو بازار برده ها آوردنا
شامیا خندیدن و رقصیدن و رفتن
**********
خیز از جا آبرویم را بخر
عمه را از پیش نا محرم ببر
**********
از آب هم مضایقه کردند کوفیان
خوش داشتن حرمت مهمان کربلا
**********
حسین دست غریبی به روی زانو زد
برای قطره ی آبی به حرمله رو زد

طفل خود را طرف لشکر نامرد گرفت
زخم پیشانی او را عرق سرد گرفت
رو زد و آب ندادند و دل مرد گرفت
حرمله خیر نبینی جگرش درد گرفت

بس کن رباب حرمله بیدار می شود
سهمت دوباره خنده ی اغیار می شود
بس کن رباب سر به سر غم گذاشتی
اصلا خیال کن که اصغر نداشتی

داداش سر تو از سر نیزه به من توان می داد
امید بر دل مجروح بی کسان می داد
داداش خودت که از سر نیزه به چشم خود دیدی
کنیزکی به یتیم تو تکه نان می داد
مرا دهانه ی بازار هرکسی میدید
به خاطر سر و وضعم سری تکان می داد

ساربان داد نزن ما کس و کاری داریم
تو کس و کار منی اما
شمر جلو دار شده

نبودی حرمتم شکست حسین جان
دورم همه مردای پست حسین جان
کاشکی می بودی که ببینی
دیگه شدم عصا به دست حسین جان


دامن کشان رفتی دلم زیر و رو شد
دلم زیر و رو شد دلم زیر و رو شد
چشم حرامی با حرم روبرو شد
حرم روبرو شد حرم روبرو شد
بیا برگرد خیمه ای کس و کارم
من و تنها نگذار ای علمدارم
آب به خیمه نرسید فدای سرت
حسین قامتش خمید فدای سرت

حسین آقا جان  ، حسین آقا جان
حسین آقا جان ، ای آقا جان

گر به عزا خانه اش ، پا نِهی آهسته نه
بال ملائک بُوَد ، فرشِ عزای حسین

حسین آقا جان  ، حسین آقا جان
حسین آقا جان ، ای آقا جان

خنده کنان می رود ، روز جزا در بهشت
هر که به دنیا کند ، گریه برای حسین

حسین آقا جان  ، حسین آقا جان
حسین آقا جان ، ای آقا جان

گرد حرم دویده ام ، صفا و مروه دیده ام
هیچ کجا برای من ، کرببلا نمی شود

حسین آقا جان  ، حسین آقا جان
حسین آقا جان ، ای آقا جان

آنکه با عشق حسینی گشته همدم زینب است
آنکه بر سّر شهادت بوده مَحرم زینب است
آنکه شور افکنده با شور حسینی بر جهان 
از ازل خو کرده با صد محنت و غم زینب است 
آنکه نامش زین اَب خوانده رسول کردگار
چون نگویم من صفای اسم اعظم زینب است 
یازینب یازینب یازینب یازینب
*************

آنکه بر خوانَد حدیث اُمّ ایمن بر امام
 من به جرأت گویم آن زن هم حسین هم زینب است 
آنکه کاخ ظلم و استبداد را با یک خطاب 
کند و افکند از پی و بن ریخت بر هم زینب است 
دامن شیر خدا بین، شیر زن میپرورد 
در شهامت برتر از سارا و مریم زینب است 
آنکه اندر مجلس گردنکشان قد کرد عَلم 
چون حسین بر دشمنان یکدم نشد خم زینب است
با برادر درد دل میکرد این سان تا سحر 
آنکه ریزد از فراقت اشک ماتم زینب است

یازینب یازینب یازینب یازینب
*********************
شاعر: مرحوم منزوی اردبیلی

می رود و فوج غم،همسفر زینب است
راس عزیزش به نی، راهبر زینب است
این همه سر گر جداست، پس سر سقا کجاست
در سپرش میبرند، او سپر زینب است
خطبه ان مستطاب کرد عدو را مجاب
کاخ عدو شد خراب این هنر زینب ست
وا به سخن کرد لب، گفت عدو با عجب
این خود زینب بود؟ یا پدر زینب است؟
حلقه کلامی بزن بر در این شیر زن
زمزمه ی یاحسین زنگ در زینب است
اباعبدالله اباعبدالله
*************
شاه دو عالمی و من ‌نوکر دربار توام 
خدا منو به تو سپرد بس که بدهکار توام
نشونه ی سلامتم اینه که بیمار توام

بیمار توام بیمارت اگه شفا نگیره بهتره 
خوبه نوکری با ترک گناهای کبیره بهتره
مرگ حقه اگه نوکر توی روضه ها بمیره بهتره 

ارباب حسین ، ای شاه کرم 
***************
اگه میون روضه احساس تحول می کنم 
واسه اینه به مادرت دارم توسل می کنم
می بینی که دوری تو من چجور تحمل می کنم

شاه دو عالمی و من ‌نوکر دربار توام 
خدا منو به تو سپرد بس که بدهکار توام
نشونه ی سلامتم اینه که بیمار توام

بیمار توام بیمارت اگه شفا نگیره بهتره 
خوبه نوکری با ترک گناهای کبیره بهتره
مرگ حقه اگه نوکر توی روضه ها بمیره بهتره 

ای شاه کرم ای حسین حسین حسین ‌اقای حرم

آنکه خدا طرح جنان از رخ او کشد
هیبت او کلّ یلان را به زانو کشد
کعبه ی سیار که دل را به هر سو کشد
نام علی که می برم فاطمه هو کشد

محور افلاک علی پدر خاک علی
خواجه ی لولاک علی یل بی باک علی
آنکه بر او کعبه کند گریبان چاک علی

یا علی حیدر مددی
**********

کار ولایت علی شیعه سازی بود
شیعه ی او را به ملک سرفرازی بود
نماز بی ولای او بی نمازی بود
وضوی آن قسم به حق آب بازی بود

یک تنه لشکر شکند در خیبر شکند
وصله ی نعلین علی قیمت زر شکند
آنکه به یک غمزه ی او عشق هم سر شکند

یا علی حیدر مددی
**********

شمس که مه از رخ او وام گیرنده است
در بر والشمس رخش باز شرمنده است
او اسد ا.. است ید ا... است و توفنده است
هر که مصافش برود قبر خود کنده است

شیر به زنجیر کشد تا که شمشیر کشد
عرش به هم می ریزد تا که تکبیر کشد
او که به هنگام نماز از تنش تیر کشد

یا علی حیدر مددی
**********

با علی ای دیده دگر پی دلبر نگرد
ای نفس ار بی او فرو رفته ای بر نگرد
ای که به دور کعبه و منکر حیدری
کعبه ولادتگه اوست دور حیدر نگرد 

کو زره پشت علی ترس را کشته علی
مقدرات عالمی بسته ی مشت علی
اینکه جهنم یا بهشت کار انگشت علی

یا علی حیدر مددی
**********
شاعر : مهدی زراعتی

زلف کج و ابروی خمت کرده خمارم 
محکوم به مستی شدمو بر سره دارم
کعبه نبود قبله ی قلب منه مجنون
بر سوی دو چشم سیهت سجده گزارم 

یا علی بی قراره توام
من سگ شوره زاره توام
پاسبون حریمت منم
همیشه در کناره توام

جان حیدر
ای جان جانان حیدر
جان سنه گوربان حیدر
جان حیدر

علی جان یا حیدر 
***********
حسین جان یا مولا

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاده  مسیرم که بمیرم
فرش قدم دوست  بود جان و تن من
لب تر بکن ای نعم الامیرم که بمیرم

هم ابتدایی هم انتها
دست منم بگیر ای آقا
منو نذار تو حال خودم
نگو به من نیا کربلا

من مستم با اسم تو سرمستم
به حرمت وابستم ثار الله
ای یارم تو حرمت دلدارم
نوکری رو دوست دارم ثاراالله

حسین جان یا مولا
*********
حسن جان یامولا

در حلقه ی مستان  ، زمن آلوده تری نیست
در بند تو بودن که ، به جز خون جگری نیست
مستان حسن از همه جا بیخبرند چون
شیرین تر از آن ، لحظه که کردی نظری نیست

حسن امیری و نعم الامام
به تو میدم آقا من سلام
پناه بی پناها تویی
میشینی پای درد دلام

ذکرم تو همیشه در فکر تو
آره دم ذکرم تو ای آقا
شیرینی که به دلم میشینی
نوکرتو میبینی ای آقا

حسن جان یامولا

عشق فقط یا زینب ، زندگیِ بازینب
مسیرشم از عباس قدم قدم تا زینب

ای
زیر پرچم ، زیر پرچم
دم به دم فقط از این غم میزنم دم
شده مرحم ، شده مرحم
اسم یا رقیه جان به روی قلبم

ای قمر نه فلک شاه سلام علیک

اباعبدالله اباعبدالله

دورامو زدم دوباره برگشتم
تا که سینه زن تو هیئتت باشم
امشب اومدم بهت بگم میخوام
توی دایره رفاقتت باشم

با تو رفاقتم همه جوره سوده
با توئه که میشه خیالم آسوده

همه جا رفتم و بازم میگم اون که
دست منو گرفت امام حسین بوده

با تو خوشم با تو که دنیای منی
با تو که قبل از متولد شدنم رفیق بابای منی

با تو خوشم با تو که دنیای منی
با تو که وقتی که می بندم چشامو 
جلوی چشمای منی

حسین آقام آقام آقام
***************
این روزای سخت مراقب من باش
نذار که نفسی ازت جدا باشم


نمیگم که بیا منو حبیبم کن
ولی کنار تو بذار فقط باشم

به جون تو قسم که گنبد زردت
تو تاریکی برام شبیه خورشیده
نذار که اسم تو بیفته از لب هام
به خدا یا حسین بهم نفس میده

با تو خوشم با تو که قلب منی
با تو که پاکم می کنی وقتی میام 
تو حلقه ی سینه زنی

با تو خوشم با تو که تو قلب منی
با تو که نوکرات همه کفن میشن
ولی خودت بی کفنی

حسین آقام آقام آقام
***************
دستام و شبیه گنبدت کردم 
تا که صحن و سرات برام تداعی شه
با چشمای خیسم بهت سلام دادم
تا دوباره دلم کرببلایی شه

می میرم اگه تو نگیری تحویلم
می میرم اگه تو بگردونی رو تو
تو شبایی که یاده کربلا هستم
تا نفس میزنم حس میکنم بوو تو

با تو خوشم با تو که مجنون تو ام
با تو که هر شب که سلامت می کنم
زائر ایوون توام 

با تو خوشم با تو که مدیون تو ام
با تو که عمریه گدای کرم رقیه خاتون توام

حسین آقام آقام آقام
********************
شاعر : مهدی نظری