نور دو عینم ، پیکرت افتاده تو گودال حسینم
به زیر نعلا شدی پامال حسینم
رفته ببین مادرت از حال حسینم
نیستی ببینی ، سر یه انگشتر جنجال حسینم
خیمه ی زینب شده اشغال حسینم
باز شده دعوا سَرِ خلخال حسینم
نیستی و همش میشه جسارت
نیستی خیمه ها رفته به غارت
نیستی و شده صحبت بازار
نیستی و دارم میرم اسارت
وای حسینم حسینم حسینم
پیرهنت کو ، آه غریب مادر من کفنت کو
سرت رو نیزه هاست داداش پیرهنت کو
حسین من دو یادگار حسنت کو
نیستی ببینی ، تو خنده های حرمله اشک ربابُ
خدا نیاره واسه هیچ قومی عذابُ
کاش بزنه قحطیه روز قحطیه آبُ
نیستی و بدونه تو عذابه
نیستی می برن ما رو خرابه
نیستی و رقیه میگه عمه
بابام چرا رو نیزه میخوابه
وای حسینم حسینم حسینم
ای دل قافل ، پیکر تو کجا و چکمه های قاتل
نیزه به کل بدنت اومده نائل
شیشه ی حق شکسته با سنگای قاتل
نیستی ببینی ، بدجور امونم و بریده مَلَاءِ عام
نیستی ببینی نمی بینه دیگه چشمام
خدا به رحم کنه تو بازار شام
نیستی و دلم پیش تو گیره
نیستی خواهرت داره می میره
کاش حرمله با تیر سه شعبه
جونِ زینبت رو هم بگیره
وای حسینم حسینم حسینم |
لحظه های نوکریم می گذره و
تازه من خودم رو پیدا می کنم
توو همین سینه زنی و هروله
یاد کل پیر غلاما می کنم ۲
یاد “حاج احمد کافی” – “نادعلی کربلایی”
یاد “حاج علی آهی” – یاد مردای خدایی
عطر بهارو / سوز صدارو
نوکری نیست نخونده شعر “سازگار” و ۲
(گرد حرم دویده ام * صفا و مروه دیده ام
هیچ کجا برای من * کرببلا نمی شود)
پیر غلام آذری زبون اگه
بگه یا حسین دلت رو می بره
“حاج کلامی” نفسش حیدریه
شعراشو حضرت زهرا میخره ۲
سوز “حاج اصغر زنجانی” – مث یه شمعی که میسوزه
هرکسی رو من دیدم محو – یاحسین “حاج فیروز”ه
یاد قدیم و / روضه میگیم و
میای بخونیم نوحه “حاج سلیم”و ۲
(زینب زینب زینب
کانون وفا زینب / ای درده دوا زینب ۲
غم قهرمانی
زهرانن جانی
ای نور با ایمان
جانیم سنه قوربان ۲)
هرچی نوکریم قدیمی تر میشه
رنگ و بوی پیر غلامی میگیرم
اگه سنگم بزنی هم یاحسین
من از این خونه که هیچ جا نمی رم ۲
یاد سوز “کوثری” ها و – روضه های “حاج منصور” و
نغمه “غلامعلی” ها که – اونا یادمون دادن شور و
میگم مداوم / همیشه دائم
تازگی داره شعرای “اکبر ناظم” ۲
(عزیز فاطمه
عرش را قائمه
طائر گلزار بهشتم
خوشم از این گل و سرشتم ۲)
**********
شاعر : مهدی نظری |
تو دولَتِ عشقِ حسین از کوچکی رعیتم
نوکرِ دست به سینهی سینهزنای هیئتم
با روضه های کربلا همیشه گرمِ هقهقام
دیوونگی تو هیئتا درسِ اصولُ منطِقَم
میونِ این سینه زنا که عاشقای گُنبَدَن
میخونم اون شعرایی که قدیمیا یادم دادن
اگر مرا رها کنی تو را رها نمیکنم
سَر از تَنَم جدا کنی چون و چرا نمیکنم
آقام حسین آقام حسین
از رو بلندی انگاری با نغمهای غریبونه
هزارو چهارصد ساله که خواهری داره میخونه
ای زینَتِ دوشِ نبی رویِ زمین جای تو نیست
این خارو خاشاکِ زمین منزِل و مأوای تو نیست
مگر به کربلا کفن به غیرِ بوریا نبود
مگر حسینِ تشنهلب عزیزِ مصطفی نبود
آقام حسین آقام حسین
یه دختری تو خیمهها خواب اسیری می بینه
خواب میبینه روصورَتِش گردِ یتیمی میشینه
خواب میبینه گهوارهرو دارَن به غارَت میبَرَن
دخترا رو تو قتلِگاه برا زیارت میبَرَن
خواب میبینه سَرِ بابا رونیزه قرآن میخونه
میخواد لباش و ببوسه نمیتونه نمیتونه
مَنِ الذی ایتمنی مَنِ الذی ایتمنی |
پیغام عاشورا/ شرط وصال ماست
ذلت پذیرفتن/ فرض محال ماست
این مرگ باعزت/ اوج کمال ماست
لا اجیبهم الی/ شی/ مما یریدون (۱)
آرزوی پریدن/ داریم/ با بال پر خون
کاش بشه فداییِ/ راهت/ چشمای گریون
دست و پا زدن در خون/ عزت حسینیهاست
شور نهضت ما از/ برکت خمینیهاست
لبیک یا حسین
ه========
از شوق دیدارت/ شوریده سر میشیم
سینهزدیم اما/ سینه سپر میشیم
با مرگِ در راهت/ ما زندهتر میشیم
میتپه میون هر/ سینه/ این تاب و تبها
تووی مسیر تو نا/ چیزه/ اصل و نسبها
جاری شده همه جا/ شور/ ام وهبها
نقطهی وفاق ما / زیر پرچمت آقا
جون تازه میگیریم/ با محرمت آقا
لبیک یا حسین
========
تا که سلاح ماست/ گریه برای تو
میپیچه توو عالم/ حالو هوای تو
این دل گره خورده/ با کربلای تو
باز میباره واست این/ چشما/ با هر سلامی
یاد حرم تو پا/ برجا/ در هر کلامی
روی لب همهمون/ ذکر/ انّی اُحامی (۲)
توو رگای ما جاری/ غیرت ابوالفضله
مقتدای راه ما/ حضرت ابوالفضله
لبیک یا حسین
**********
شاعر : محمد زوار |
فداکَ یا حسین
انا حبیبٌ و ابی مُظَّهَر
فارسُ هَیْجاءٍ و لیثُ قَسْوَر
و فی یمینی صارمٌ مُذَکَّر
و فیکمُ نارُ الجحیمِ تُسْعَر
حبیب حسینم
شاگرد حیدر
غلامم غلامه
نسل پیمبر
فداکَ یا حسین
و نحن أوفی منکمُ و أصبَر
و نحن اعلی حجهً و اظهَر
حقاً و أتقی منکم وأعْذر
الموت عندی عسلٌ و سُکَّر
شدم پیر غلامت
دارم شجاعت
هزاران دفعه جان
میدم برایت
فداکَ یا حسین
**********
شاعر : سید صادق موسوی |
من یه نوکرم که صاف و ساده و نابلدم
یه کبوتر با پَرِ زخمی به دور گنبدم
رفیقم شده گناه ، شب و روزم غفلته
خوبیام خیلی کمه ، آخه از بس که بدم
ولی تو چشات قشنگ میبینه منو
که دوباره باز به روضهی ما اومدی
دو سه روزی که نیومدم درِ خونهت
خودت اومدی در خونهم رو زدی
جا داره بگم زیاد، دوسِت دارم
اربابی بهت میاد، دوسِت دارم
«حسین، دوسِت دارم
آقای عالمین، دوست دارم»
تا میگم حسین دلم میشه کبوتر کرببلا
چی میشه منم بشم یه روز مسافر کرببلا
آرزوم شده حرم ، بشینم پایین پات
یه شب جمعهای و سحر کرببلا
همه میدونن رفیقم تویی حسین
آقایی کن و دستمو بگیر حسین
شبیه غلام سیات شعارم اینه
امیری حسین و نِعمَ الامیر حسین
ای آبروی کرم، دوسِت دارم
به جون مادرم، دوسِت دارم
«حسین، دوسِت دارم
آقای عالمین، دوسِت دارم»
|
واویلا واویلا واویلا واویلا
پیکرت افتاده زیر دست و پاها
واویلا واویلا واویلا واویلا
هرکی از راه میرسه میزنه با پا
واویلا واویلا واویلا واویلا
نبینه خیر اونی که توی قتلگاه
واویلا واویلا واویلا واویلا
داره می بُرّه سر تو رو از قفا
واویلا واویلا واویلا واویلا
بالب عطشان ؛ ته گودالی
توو شلوغیو ؛ بین جنجالی
اسیر چنگ ؛ مرد دجّالی
بمیرم داداش ؛ که چه بیحالی
واویلا واویلاواویلا واویلا
واویلا واویلا واویلا واویلا
یه جای سالمی نمونده رو تنت
واویلا واویلا واویلا واویلا
هدفه سنگ و تیرا شده بدنت
واویلا واویلا واویلا واویلا
چه خبره توی گودیه قتلگاه
واویلا واویلا واویلا واویلا
حتی رحمی نکردن به پیراهنت
واویلا واویلا واویلا واویلا
بی حیائی پست ؛بی هوا میزد
تو رو توو گودال ؛ از جفا میزد
نمی ره از توو ؛ خاطرم هرگز
پیرمردی که؛ با عصا میزد
واویلا واویلا واویلا واویلا
**********
شاعر : عباس قلعه
|