حاج مهدی مختاری – شب هشتم محرم ۱۳۹۷

داری میری سوی میدون ، آروم آروم قدم بردار
دنیا روی سرم بی تو ، میشه آوار

علی اکبرم - ببین چشم خیس و ترمن
علی اکبرم - تو رفتی نشد باور من
علی اکبرم - نمونده کسی در بر من

تا افتادی ، من افتادم
برس بابا ، به فریادم

علی اکبر

**********

دیدم بالاسرت اعداء ، ایستادن با نی و شمشیر
روی جسم تو دعوا شد ، شدم من پیر

علی اکبرم - پر از خون شده پیکر تو
علی اکبرم - چی آورده دشمن سرتو
علی اکبرم - امون از دل مادر تو

پر از زخمه ، تنت بابا
چه مظلومی ، گل لیلا

علی اکبر
**********
پاشیده جسم تو از هم ، اعضای تو روی خاکه
جمع کردنت شده دشواره ، که صد چاکه

چه سخته برام - غم و داغ تو جان بابا
چه سخته برام - ببینم شدی اربا اربا
چه سخته برام - که کوچک شد اون قد رعنا

چه رسمی و  ، چه دنیایی
کجا رفتی ، تو بابایی

علی اکبر
*********
شاعر : علی بهرامی نیا 
سبک؛ مهدی نظری

ای پسر خون خدا
حیدر کربلا علی
آینه‌ی خدا نما
دلبر آشنا عل
عاشقی، تکرار فردامه
عشق تو، جاری تو رگهامه
شب شبِ، بارون چشمامه
علی، ای پسر اربابم
علی، ای گوهر نایابم 
علی، نگام بکن بی‌تابم
انا علی ابن حسین ابن علی
******** 
عکس خدا تو چشماته
بال ملک زیر پاته
دلخوشم از اینکه آقا
کرببلام تو دستاته
پیمبر، در تو هویدا شد
دو چشمِ، بابات که دریا شد
درایِ، لطف خدا وا شد
علی، زائرِ پایین پاتم
علی، سائل این دستاتم
علی، غلام سیاهِ باباتم
انا علی ابن حسین ابن علی
**********
دلخوشیِ ما همه‌ای
روی لبم زمزمه‌ای
در ادب و عشق و وفا
مثل شهِ علقمه‌ای
محشرِ، کبرای فردایی
دلبرِ، دلبند زهرایی
فاتحِ، غم‌های دلهایی
علی، با تو خدایی می‌شم
علی، امشب هوایی می‌شم
علی، کرببلایی می‌شم
انا علی ابن حسین ابن علی
**********
شاعر : رضا باقریان

وقتی پرچم می بینم ، یاد هیئت میفتم
یاد سینه زن های ، بین روضت میفتم

یاد همه قدیمیا ، که الآن نیستن
یاد اونایی که به ما ، وفا یاد دادن
یاد همه اونایی که توی بچگی
سینه زنی رو به من و شما یاد دادن

خدا رحمت کنه یاحسین
همه ی نوکرای تو رو
که گذاشتن رو شونه ی ما
علم کربلای تو رو

آقام آقام آقام یاحسین

********

وقتی بارون می باره ، یاد اشکام میفتم
یاد اشک چشمای ، خیس بابام میفتم

یاد پدر مادرایی ، که زیر خاکن
نوکریه تو ارثی از پدر مادر هاست
حال و هوایی که الان ، توی هیئت هست
از نفس قدیمیه ، همه نوکرهاست

همه ی آرزوم اینه که 
تو حرم هم کلام تو شم
یعنی میشه ، شبیه حبیب 
یه روزی پیر غلام تو شم

آقام آقام آقام یاحسین

********

با یاد کرببلا ، هر شب هیئت می گیرم
یا توی کرببلا ، یا تو هیئت می میرم

یاد تموم شهدا ، که با ما بودن
غیرتشون زبون زده ، همه دریا شد
یاد همه اونایی که ، دم جون دادن
میگن بالای سرشون ، بی بی زهرا بود

به سرم سایه ی شهدا 
بایدم از اونا بخونیم
به فدای شهامتشون 
 اونا رفتن ، که ما بمونیم

آقام آقام آقام یاحسین

جلوی چشمام بعد تو دنیا شده تیره وتار
پاتو نکش روی زمین سرتو رو زانوم بزار 

هات لسانک پسرم 
دردو بلا تو میخرم 

تا دشمنها تو شلوغی ها روبه روی تو کوچه واکردن 
به اون نامردی که باسیلی مادرم رو زد اقتدا کردن 

نیزه زدن به پهلوت 
یکی میزد به بازوت 
حالا ببین باباتو 
پیشت رسیده مات و مبهوت

ای پاره پاره پیکر
پاشو علی اکبر

بلند شو تا که صدای خنده به گوشم نرسه
بلند شو تا بهم نگن غریبه خیلی بی کسه

جون بابا نفس بکش
پاهاتو رو زمین نکش

چی شد آخه اینجوری روی خاک صحرا پخش شد تنت بابا
بلند شو تا که ببینی بالاسرت اومد مادرم زهرا

بدون تو میمیرم
از این زمونه سیرم
هر دیقه دارم اکبر
بهونه‌ی تو رو میگیرم

ای پاره پاره پیکر
پاشو علی اکبر

صورتمو رو صورتت بابا با گریه میزارم 
زمینگیرم کردی علی  میخوام پاشم نا ندارم 

چشماتو وا کن پسرم 
منو نگا کن پسرم 

یه جوری ریختن با شمشیر و نیزه و تیراشون سرت بابا 
نزاشتن واست یه جای سالم بمونه توو پیکرت بابا 

برادر سکینه 
غم با دلم عجینه 
الهی که رقیه 
تو رو توو این حالت نبینه

ای پاره پاره پیکر
پاشو علی اکبر

ای مصحف و کلام حق چرا شدی ورق ورق
ای آیه ی مقطعه از زانو هام بردی رمق

کجا باید پی تو گشت؟
تن تو پاشیده تو دشت

یه بار دیگه تا که جون دارم تا که جون داری کن صدام بابا
تا که دیدم نیزه تو پهلوت تازه شد داغ مادرم زهرا

ببین دارم میمیرم
انگاری ناگزیرم
برای خیمه رفتن
زیر تنت عبا بگیرم

ای پاره پاره پیکر
پاشو علی اکبر

ای ترانه ی بارون ، من به چشماتم مجنون
ساده از دلم میگم ، السلام ای آقاجون

دریا  ، دریا ، دست مرحمت داری
آیه ، آیه ، نور و منزلت داری
آقا ، آقا ، خیلی معرفت داری

با پای پیاده برسم صحن تو خوبه
رویایی ترین لحظه ی کربلا غروبه

مولا مولا یا وجیها عندالله

قلبم شده مأنوست ، می رسم به پابوست
جایی نداره بی شک ، دست رد تو قاموست

وقتی ، پای ، دل به سینه می کوبم
هر دم ، با تو ، رو به راهم و خوبم
شُکرُ ، لِله ، هستی عشق و محبوبم

تنها با تو می رسم به قله ی سعادت
شیرین تر از عسل تو راه تو شهادت

مولا مولا یا وجیها عندالله

اَنتَ سَیدُالاَحرار ، اَنتَ مَخزَن الاَسرار
سَیدی حسین مولا ، اَنتَ قبلهُ الاَبرار

مولا ، اَنتَ ، صاحِبُ الکراماتی 
یاحسن ، اَنتَ ، نورٌ فی ظلماتی
اَنتَ زادی فی یوم العَرَصاتی

روحی وَ دَمی فِداکَ یا مُنتِهَی الآمال
یا ذِکرَ فُوادی یاحسین فی کُلِ الاَحوال

مولا مولا یا وجیها عندالله

انا علی بن حسین

از مادرم زهرا نسب گرفتم ، علی اکبر
ادب رو از شیر عرب گرفتم ، علی اکبر
من سپر مخدرات خیمه م ، علی اکبر
مدافع حرم لقب گرفتم ، علی اکبر

بر تنم به عشقت
زره و کلاه خود
کسی در مقابل
در حدم نبود

انا علی بن حسین


اگر به میدان نبرد عازمم ، علی اکبر
اول فداییه بنی هاشمم ، علی اکبر
صدای تکبیر مرا بشنوید ، علی اکبر
حیدری ام منتقم فاطمم ، علی اکبر

بر سرم سربنده
حیدر کرار است
همه گویند خود
احمد مختار است

انا علی بن حسین
**********
شاعر : سید صادق موسوی

حیدر مولا و سرورم
حیدر آقا و رهبرم
حیدر از عمق دل میگم
حیدر  سنی چوخ ایستَرَم

من مُریدت هستم
دل به عشقت بستم
عمریه از جامت 
مِی نخورده مستم

جان و جانان حیدر
شاه و سلطان حیدر
معنیه ایمانو
وجه یزدان حیدر

یاحیدر یاحیدر

حیدر ذکر روزوشبم
حیدر دائم روی لبم
حیدر میگم با افتخار
حیدر آئین و مذهبم

ای سرو سامونم
من بهت مدیونم
تا نفس تو سینه س
حیدری می مونم

تکیه گاهم حیدر
پادشاهم حیدر
تا هوامو داری
سر به راهم حیدر

یاحیدر یاحیدر

حیدر حبل الله المتین
حیدر امام العارفین
حیدر یا ابالحسنین
حیدر امیرالمومنین

تو امیر و شاهی
به دوعالم ماهی
تو همون نقطه ی
باءِ بسم اللّهی

سرِّ اَلله حیدر
عالی اعلی حیدر
انت مولا، اَنَ
عَبدک یاحیدر

یاحیدر یاحیدر
**********
شاعر : عباس قلعه