علی حُبُّه جُنَّه
قَسیمُ النّارِ وَالجَنَّه
وَصیُّ المُصطَفی حقّی
اِمامُ الاِنسِ وَالجنَّه
|
اسدالله علی آب حیاته
اسدالله علی باب نجاته
همه ی دین خلاصه شه ولایت
اسدالله علی
صوم وصلاته ، حج و زکاته
فتح و فتوحات علی از معجزاته
عشق علی بالاتر از جواهراته
علی علی گفتن ما از واجباته
یا مظهرالعجائب و یا مرتضی علی
تعظیم میکنم به خدا در مقابلش
گر گشته ای مثال علی را بیاوری
من گشته ام نیست به والله معادلش
جانم علی سنه گوربانم علی
*************
اسدالله علی شاه زمینه
اسدالله علی شور آفرینه
بخدا ولایته معنی اسلام
اسدالله علی
اساس دینه ، نور مبینه
تنها علی امیرکل مومنینه
بالاتر از خلائقه چون برترینه
زیر قدم های علی عرش برینه
یا مظهرالعجائب و یا مرتضی علی
مارا نوشته است فقیر و گدای خود
در آن شبی که خواست خدا گفتگو کند
کرد انتخاب صوت علی را برای خود
جانم علی سنه گوربانم علی
|
شما که کل حرفاتون یکیه
شب معراج آقاتون یکیه
از اون اول خدای ما علی بود
به ما چه اسم دوتاتون یکیه
**************
شب تاریک کنار تو به سر می آید
نام زهرا به تو بانو چقدر می آید
آبرو یافته هر کس به تو نزدیک شده
خار هم پیش شما گل به نظر می آید
و نبوت که به یک معجزه آوردن نیست
از کنیزان تو هم معجزه بر می آید
به کسی دم نزد اما پدرت می دانست
وحی از گوشه ی چشمان تو در می آید
پای هر خط تعالیم تو بانو ولله
عمر صد مرجع تقلید به سر می آید
مانده ام تو اگر از عرش بیایی پایین
چه بلایی به سر اهل هنر می آید
مانده ام لحظه ی پیچیدن عطر تو به شهر
ملک الموت پی چند نفر می آید؟!
**************
روزها خورشید را در آسمان انداخته
چادرش را زیر پای کهکشان انداخته
وقت تب کردن خودش نه فضه اش با یک نگاه
قرص کرده ماه را و در دهان انداخته
علت آرامش شب گشته اینکه فاطمه
چادرش را بر سر کل جهان انداخته
حرز بازوبند حیدر بوده پس با این حساب
چارچوب قلعه را با یک تکان انداخته
چونکه ناموس خودش بوده خداوند غیور
نام کوثر را ازین رو از اذان انداخته
رشته های چادر زهراست یا اینکه خدا؟
سمت ما از بام عرشش نردبان انداخته
مهر تایید ست و بعد از هر نماز ما خدا
ذکر تسبیحات اورا بر زبان انداخته
تا که تنها زائر زهرا خودش باشد فقط
پس مزارش را خدا در لامکان انداخته
**************
شاعر : امیرحسین آکار
|
خَیْرٌ مِنْ عِبادَهِ الثَّقلین
لَضَـرْبَهُ عَلِی بِیَوْمَ الخَنْدَق
ضربه ی علی چکار میکنه
لشکری داره فرارمیکنه
تا که تیغ شو بالا میبره
صدتا عبدود شکار میکنه
جنگاوره علی(ع)
نام آوره علی(ع)
یه نفره خودش
صدلشکره علی(ع)
خَیْرٌ مِنْ عِبادَهِ الثَّقلین
لَضَـرْبَهُ عَلِی بِیَوْمَ الخَنْدَق
********
جبریل امین پا بست علی (ع)
جانم به سر و به دست علی(ع)
صدخیبر میشه کنده از زمین
با ناخُن وضربه شصت علی(ع)
سرلشکره علی( ع)
شیرنره علی( ع)
شیران عالمین
زیرپره علی (ع)
خَیْرٌ مِنْ عِبادَهِ الثَّقلین
لَضَـرْبَهُ عَلِی بِیَوْمَ الخَنْدَق
************
لشکر عدوهزاران سوار
متواری از تیغ ذوالفقار
کُرک و پر میریزه از تنشون
لا قَرارُ لا یُمکِنُ الفِرار
یکه یله علی علی(ع)
بی بدله علی (ع)
یاوالی الولی
یا مرتضی علی (ع)
خَیْرٌ مِنْ عِبادَهِ الثَّقلین
لَضَـرْبَهُ عَلِی بِیَوْمَ الخَنْدَق
***************
شاعر : کربلایی مجید مرادزاده
|