دِلِ تنگم ، آواره میشه بدونِ حسین تویِ رؤیا
پریده تو آسمون حسین، شبِ جمعه
که میشه دلم میره حرم میشینه دِل
پایینه پایِ جوونِ حسین میشینه دِل
بازم ارباب دلم هوای کربلات و داره
دلم شوقِ نظر به گنبد طلات و داره
یا ثارالله و بن ثاره ، دلم از عشقت شده آواراه
خاکِ پایِ، زائرای کربلا رو چِشم
یه عمری حصرتِ زیارت ومیکشم
شب و روزم، دعای قنوتِ من همینه
الهی باز، مسافِرِ شش گوشت بشم
تو دنیا بهشتِ بین الحرمین و عشقه
میخونه دل، تو اربابا فقط حسین و عشقه
بازم ارباب دلم هوای کربلات و داره
دلم شوقِ نظر به گنبد طلات و داره
یا ثارالله وبن ثاره، دلم از عشقت شده آواره
میخوام امشب با پای دلم روونه بشم
تو شهر غم برای بی بی دیوونه بشم
همون شهری که یه مادر چهارتا شهید
میخوند روضه گریه کنه بی بهونه بشم
الا مادر ببین شاخه گل یاست رو کشتن
زبانم لال چی بگم من که عباست رو کشتن
|
من تا ابد عاشق یارم
دلداده روی دلدارم
آواره کوی لیلا و
مجنون عشق علمدارم
دلداده ابالفضلم
آواره ابالفضلم
سینه زن حسینم من
بی چاره ابالفضلم
|
زد به سرم باز،هوای پرواز
می خونم ای نام تو بهترین سرآغاز
آرام جانم،ورد زبانم
دم همه دم یاد تو مونس روانم
دوباره،پریده روی ایوون طلا دل
می خونه انا مجنون ابوفاضل
دیگه بسه نرو به راه باطل،ای دل غافل
دستم و بگیر ای دست قلم،دست قلم،دست قلم
یه عمریه هستم مست علم،مست علم،مست علم
حس تغزُّل می کنه باز گل
می زنم از تو روضه تا حرم پل
آب حیات سینه زناته
شطّ فراتی که توی کرببلاته
به نام حسین،سند کل وجودم
حسین همه ی بود و نبودم
اگه که شد حسین حسین سرودم
شد همه سودم
دم مرگم بیا شاه غریب،شاه غریب،شاه غریب
بکش دست رو سرم مثل حبیب،مثل حبیب،مثل حبیب
دستم و بگیر ای دست قلم،دست قلم،دست قلم
یه عمریه هستم مست علم،مست علم،مست علم
در شور و شینم،مست حسینم
هرجا میگم حسین تو بین الحرمینم
خرابه حالم،به خود می بالم
دخیل یک گوشه ی چادر سه سالم
رقیه،یه عمریه دلم با تو عجینه
فقط یه آرزو مونده تو سینه
چشام ضریح زیبات و ببینه،ای بی قرینه
از عشق سه ساله دربه درم،دربه درم،دربه درم
نذارید عاقلا سر به سرم،سربه سرم،سربه سرم
دستم و بگیر ای دست قلم،دست قلم،دست قلم
یه عمریه هستم مست علم،مست علم،مست علم
|
ای شهید ای که رسیده ای به او
با من خسته دل بگو
یاد وصال کوی او.
راه وصال سوی او.
نقش وصال روی او.
( اللهم ارزقنا شهادت)…