حاج مهدی مختاری شب ۲۹ ماه رمضان ۱۳۹۸

ماه رمضون 
ماهه دعا و استجابت
بازه همه درای رحمت
وقت غباروبیه فطرت
خود خدا داره عنایت

دعا کن۲ 
ذکرشو با نیت قلبی صدا کن
دعاکن۲
خودت رو از بند گناها رها کن
دعاکن۲
نفسِتو از تَعلُقاتا جدا کن
دعا کن


میپیچه تا بین شهر 
 صدای یا ربنا
دله همه بنده ها 
میگیره رنگ خدا

(الهی العفو)
*************
شاعر : عباس قلعه 

مادرم ناخوشه و ، شده شکسته پهلوش
حال خوبی نداره ورم گرفته بازوش
بین بستر افتاده می باره اشک از چشماش
بمیرم که این روزا توون نداره دستاش

دلم خونه مادرم داره می میره
دلم خونه از بابا هم رو می گیره
دلم خونه نفسش بالا نمباد
دلم خونه از خدا مرگش رو میخواد

 بی وفا مردم بی وفا مردم

مادرم مضطرب و چقد شده حالش زار
این روزا زخمیه از جراحت اون مسمار
مادرم با غم و درد می سوزه و می سازه
روی پیرهنش بازم نشسته خون تازه

دلش خونه توی شعله سوخته پرش
دلش خونه شد عزاداره پسرش
دلش خونه جای سالم نیست رو تنش
دلش خونه که جلو حیدر زدنش

بی وفا مردم بی وفا مردم

رزق گریه کردن کجا؟
چشم بی لیاقت من

پیش پات مردن کجا؟
حسرت شهادت من

خاک پای مادر کجا؟
صحنه ی قیامت من

ممنونتم به خاطر ذره پروری
ممنونتم به خاطر حس مادری
ممنونتم سایه‌ی سری...

دست رو سرم بکش، باز جای مادرم
دست منو بگیر بین، غوغای محشرم



شأن و رتبه ی من کجا؟
مجلس عزای شما

دست خالی من کجا؟
کاسه‌ی گدای شما

 دست خالی من کجا؟
میرسه به پای شما

دوست دارم، شفیعه‌ی روز محشرم
دوست دارم، پاره‌ی قلب پیمبرم
دوست دارم، مثل مادرم

چشم انتظارتم، تو آهِ آخرم
دست منو بگیر بین، غوغای محشرم

جانا چه کار میکنی  ما را دچار میکنی
اَبرو که در هم می کِشی   دل را شکار میکنی

چشمت انار می شود دل بی قرار می شود
هو هو نزن عدویِ تو    پا به فرار می شود

خمار میشود ۳
وقتی علی بر دُل دُل اَش سوار میشود

مولانا مولا علی

وقتی نقاب میزنی  بانگ عذاب میزنی
غوغا شود وقتی که تو   پا به رکاب میزنی
وقتی نهیب میزنی ضربه مهیب میزنی
جانم به ناز شصت تو   سر را عجیب میزنی

قرار میرود  قدار میرود
وقتی نقاب از چهره اش کنار می رود

مولانا مولا علی

با نعره های حیدری   دل را کجا میبری
آقا فراوان دیده ام   اما تو چیز دیگری
کُشته مرا رویِ تو     مستم زِ هو هوی تو
کافر مسلمان میکند اَبرویِ تو در تویِ تو

محشر میکنم ۳
روزی جهان را مست حیدر میکنم

مولانا مولا علی