حاج مهدی مختاری شب ۲۰ ماه رمضان ۱۳۹۸

باز امشب منادی کوفه، از امامی غریب می خواند
گوشه ی خانه دختری تنها، دارد اَمن یجیب می خواند
مثل اینکه دوباره مثل قدیم، چشم اَز خون دل تری دارد
این پرستار نازنین گویا، باز بیمار بستری دارد
چادر پُر غبار مادر را، سرسجاده برسرش کرده
بین سر درد امشب بابا، یاد سر درد مادرش کرده
آه در آه ،چشمه در چشمه، متعجب زبان گرفته!پدر
خار درچشم، اُستخوان به گلو، درگلوم اُستخوان گرفته پدر
آه بابا به چهره ات اصلاً، زخم ودرد و وَرم نمی آید
چه کنم من شکاف زخم سرت، هرچه کردم به هم نمی آید
باز سر درد داری وحالا، علت درد پیکرم شده ای
ماه «اَبرو شکسته» باباجان، چه قَدَر شکل مادرم شده ای
سرخ شد باز اَز سر این زخم، جامه تازه تنت بابا
مو به مو هم به مادرم رفته، نحوه راه رفتنت بابا
پاشو اَز جا کرامت کوفه، آنکه خرما به دوش می بردی
زود در شهر کوفه می پیچد، که شما بازهم زمین خوردی
دیشب اَز داغ تا سحر بابا، خواب دیدم وَگریه ها کردم
اَز همان بُغچه ای که مادر داد، کَفنی باز دست وپا کردم
کاملاً در نگاه تو دیدم، مثل اینکه مسافری این بار
گر شما می روی برو اما، بهر ما فکر معجری بردار
کودکانی که نانشان دادی، روزگاری بزرگ می گردند
می نویسند نامه اَما بعد، بی وفا مثل گرگ می گردند
یا زمین دار گشته و آن روز، همه افراد خیزران کارند
یا که آهنگری شده آن جا، تیرهای سه شعبه می آرند
وای اَز مردمان بی احساس، دردهای بدون اندازه
وای اَز آن سوارکاران و، نعل اسبی که می شود تازه
وای اَز دست های نامَحرم، آتش ودود وچادر و دامان
وای اَز کوچه ی یهودی ها، سنگ باران قاری قرآن ...
**************
شاعر: علی زمانیان

ماه رمضون 
ماهه دعا و استجابت
بازه همه درای رحمت
وقت غباروبیه فطرت
خود خدا داره عنایت

دعا کن۲ 
ذکرشو با نیت قلبی صدا کن
دعاکن۲
خودت رو از بند گناها رها کن
دعاکن۲
نفسِتو از تَعلُقاتا جدا کن
دعا کن


میپیچه تا بین شهر 
 صدای یا ربنا
دله همه بنده ها 
میگیره رنگ خدا

(الهی العفو)
*************
شاعر : عباس قلعه 

چشمام فقط حیدرو میبینه 
دارم من از دشمن تو کینه 
شیش دنگ دل رو زدم بنامت 
وقتی که دارم یه دل تو سینه

بعد نبی فقط تویی آقا 
خیره به عکس ایوونه چشام
هوایی نجف شدم علی 
یکاری کن بشه نجف بیام 

تو وجه حیدر ، خدا رو دیدم 
همیشه بوده ، به تو امیدم 
به پای دارم یه پا تمارم 
به پای حیدر سرم رو میدم 

مدد یاحیدر 

****

زندگی بدون هدف نمیشه 
مستیِ بدون شعف نمیشه
هرکی میخواد بره کرببلا هم 
نره قبلش یه سر نجف نمیشه 

هرچی ببینم نجف و کمه 
تنگ دلم واست یه عالمه 
شمیم سیب از نجفم میاد 
از طرف صحن فاطمه 

نجف نه بگو ، بهشت حیدر
رو درب جنت ، نوشته حیدر 
توکلت و امری الی الحیدر
قضا و قدر ، تو مشت حیدر

مدد یاحیدر 

****

تا دنیا دنیاست یل عرب موند
خیبر تو چشماش یکم غضب موند
غبضه ی شمشیر تا دستش افتاد
اذرائیل از تیغ تو عقب موند

هوهوی ذالفقار حیدره
صدای تکبیر علی میاد
تا میدونم قیامتی شده
اُفتاده سر روی 

فراری موند و علی خیبر رفت
یه یازهرا گفت به سمت در رفت
در و کند از جا سپر کرد در رو
با تیغش چرخید چقدر سر در رفت

تو پناه خستگیمی ، خاطرات بچگیمی
از کوچیکیم تا به حالا ، بهترینِ اتفاق زندگیمی

من برات کاری نکردم ولی تو دنبال کارم بودی قرارم بودی قرارم بودی
من ازت فراری بودم ولی تو همش کنارم بودی قرارم بودی قرارم بودی

من به تو بد کردم امام حسین 
میذاری برگردم امام حسین

ایندفعه جون حسن امام حسین 
حواست باشه به من امام حسین ۲

انت الغنی اناالفقیر حسین
دست این نوکر تو بگیر حسین

تو که بین قهر و آشتی ، همیشه هوامو داشتی
 من رفتم تو موندی هیچ موقع برا من کم نذاشتی

من همش خراب کردم ولی تو با من مدارا کردی
تو خیلی مردی تو خیلی مردی
هر دفعه گم شدم آقا ولی بازم من و پیدا کردی
تو خیلی مردی تو خیلی مردی

بذا نوکرت باشم امام حسین
پیش مادرت باشه امام حسین
دستم به دامنت امام حسین 
کی میام به دیدنت امام حسین ۲

انت الغنی اناالفقیر حسین
دست این نوکر تو بگیر حسین


هر کسی که عاشقونه ، برا تو اشکش روونه
ملک الموت وقت مرگش ، مثه مادر باهاش مهربونه

اگه اشکام تموم شه خون میبارم به هواتو
منم فدای غُصه هات فدای غُصه هات

شبای جمعه که میشه گریه می کنم برات
فدای غُصه هات فدای غُصه هات ۲

قربون چشم ترت امام حسین
من فدای اکبرت امام حسین

چی اومد آقا سرت امام حسین
توو وداع آخرت امام حسین

انت الغنی اناالفقیر حسین
دست این نوکر تو بگیر حسین
***********
شاعر : سعید ضیاتبار

بدنت زیر هجوم دست و پا شد پامال
(ای وای)۳ امان از گودال


سر پیراهن و انگشتر تو شد جنجال
(ای وای )۳ امان از گودال


افتادی با لبِ عطشان روی خاکا بی حال
(ای وای)۳ امان از گودال


شد به زیر نیزه ها پیکر مجروحت چال
(ای وای)۳ امان از گودال


قَتَلوکَ عطشانا ، ذَبَحوکَ عُریانا

**********


مُردم و زنده شدم تا دیدم اومد قَتّال 
(ای وای)۳ امان از گودال


شدی غرق خون اسیر دست وپای دَجّال
(ای وای)۳ امان از گودال


میزد از قفا به روی حنجرت مالامال
(ای وای)۳ امان از گودال


لشکری دور و بر جسم تو بودن خوشحال
(ای وای)۳ امان از گودال


قَتَلوکَ عطشانا ، ذَبَحوکَ عُریانا


**********

کم شد از روی سرم سایه ی بخت و اقبال
(ای وای)۳ امان از گودال


ذوالجناح به سمت خیمه تا اومد خونین یال
(ای وای)۳ امان از گودال 


اومدن حرومی ها تا که بِدُزدن خلخال
(ای وای)۳ امان از گودال


همه افتادن با تازیونه جونِ اطفال
(ای وای)۳ امان از گودال


قَتَلوکَ عطشانا ، ذَبَحوکَ عُریانا

**********
شاعر : عباس قلعه

تو ساقی کرامتی ، تو ساقی شهامت
تویی که زینتی به هر ، مجاهد و شهادت

تو مکتب ابالفضل ، درس شجاعت میدن
درس وفاداری به ، امر امامت میدن

اَشهَدونی ، بِجُنونی ، اَنَا مَجنونُ العباس

تویی که شاهان جهان ، به محضرت زانو زدن
ملائکه محض شفا ، صحن تو رو جارو زدن

تُو نورِ  فضل و رحمت ، به عالمین مهتابی
تو ماه معنوی من ، که رو سرم می تابی

اَشهَدونی ، بِجُنونی ، اَنَا مَجنونُ العباس

تا اسم تو رو لبامه ، به دردا من چیره میشم
شبا با عکس گنبدت ، همیشه من خیره میشم

برات کربلامُ  ، من از شما می گیرم
زِ دوری گنبدت ، یه روزی من می میرم

اَشهَدونی ، بِجُنونی ، اَنَا مَجنونُ العباس

جانا چه کار میکنی  ما را دچار میکنی
اَبرو که در هم می کِشی   دل را شکار میکنی

چشمت انار می شود دل بی قرار می شود
هو هو نزن عدویِ تو    پا به فرار می شود

خمار میشود ۳
وقتی علی بر دُل دُل اَش سوار میشود

مولانا مولا علی

وقتی نقاب میزنی  بانگ عذاب میزنی
غوغا شود وقتی که تو   پا به رکاب میزنی
وقتی نهیب میزنی ضربه مهیب میزنی
جانم به ناز شصت تو   سر را عجیب میزنی

قرار میرود  قدار میرود
وقتی نقاب از چهره اش کنار می رود

مولانا مولا علی

با نعره های حیدری   دل را کجا میبری
آقا فراوان دیده ام   اما تو چیز دیگری
کُشته مرا رویِ تو     مستم زِ هو هوی تو
کافر مسلمان میکند اَبرویِ تو در تویِ تو

محشر میکنم ۳
روزی جهان را مست حیدر میکنم

مولانا مولا علی

دعای دل شکستگان مگر اثر نداشته

کسی به ناله های او مگر نظر نداشته

شبیه آن کبوتری که بال و پر نداشته

شبیه آن مسافری که هم سفر نداشته

دلش گرفته از غم و شبش سحر نداشته

اگر چه وصله داشته لباس های ساده اش

نشسته جبرئیل هم در ابتدای جاده اش

خوشا به حال آن کسی که هست مست باده اش

تمام خانواده ام فدای خانواده اش

خدا از اهل بیت او عزیزتر نداشته


ارادتم به پنج تن عمیق و دائمی شده

شکوه خاندان او بهتر از این نمی شده

حسن شبیه مصطفی ، حسین فاطمی شده

خوشا به حال آن کسی که ماه هاشمی شده

علی در آسمان خود جز او قمر نداشته


چه قلعه ها که فتح شد فقط به یک خروش او

دخیل بسته ام فقط به چشم باده نوش او

مرا اسیر می کند نگاه می فروش او

فقیر در کنار او ، یتیم روی دوش او

به کوچه های خلوتی که رهگذر نداشته


شده ست ذکر یا علی گره گشای کارها

امید ناامید ها ، قرار بی قرارها

ندیده است مثل او کسی به روزگارها

من از زمین و آسمان شنیده ام که بارها

علی گرسنه بوده و کسی خبر نداشته


رسیده ام در این حرم به آستان کبریا

زمین و آسمان شده پر از سرود لافتی

به هر طرف که رو کنی رسد به گوش این صدا :

به منکر علی بگو ، بگو که خانه ی خدا

مگر به خاطر علی شکاف بر نداشته ؟